Letnie zabawy.
Temat tygodniowy „Kolory lata” (15.-19.06.20 r.)
Kochane Kaczuszki!
1.Na rozgrzewkę proponujemy:
„Kto tak potrafi?” - ćwiczenia oddechowe – poszerzenie pojemności płuc, wzmocnienie mięśni biorących udział w oddychaniu, odróżnianie fazy wdechu i wydechu, wdrażanie do wydłużenia fazy wydechu.
Naśladowanie na jednym wydechu śmiechu różnych ludzi:
– staruszki: he - he - he
– kobiety: ha - ha - ha
– mężczyzny: ho - ho - ho
– dziewczynki: hi - hi - hi
– chłopca: hu - hu - hu
Ćwiczymy różne rodzaje śmiechu: wesoły, beztroski, głośny, hałaśliwy, gwałtowny, piskliwy, cichy, lekki, stłumiony, itp. Pamiętajmy, aby wdech wykonać przez nos, a długi wydech ustami.
2.Zachęcamy do posłuchania wiersza:
„Tato, czy już lato?” - wypowiedzi dzieci na podstawie wiersza B. Szelągowskiej - poznanie charakterystycznych cech lata, wdrażanie do uważnego słuchania utworu i wypowiadania się na jego temat, ćwiczenie uwagi i pamięci, dostrzeganie uroków lata.
„Tato, czy już lato?” B. Szelągowska
Powiedz, proszę! Powiedz tato,
po czym można poznać lato?
Skąd na przykład wiadomo, że już się zaczyna?
Po prostu:
po słodkich malinach,
po bitej śmietanie z truskawkami,
po kompocie z wiśniami,
po życie, które na polach dojrzewa,
po letnich ulewach,
po słowiku, co wieczorami śpiewa,
po boćkach uczących się latać,
po ogródkach tonących w kwiatach,
po świerszczach koncertujących na łące,
po wygrzewającej się na mleczu biedronce,
po zapachu skoszonej trawy i róż.
I... już!
Po wysłuchaniu wiersza dziecko odpowiada na pytanie „Po czym można poznać lato?” Jeżeli nie pamięta, czytamy wiersz kilkakrotnie.
3.Zachęcamy do zabawy plastycznej:
„Rysowane wierszyki” – rysowanie kredkami ołówkowymi (lub świecowymi) – ćwiczenie uwagi, koordynacji słuchowo-wzrokowo-ruchowej, usprawnianie ruchów rąk, wyrabianie płynności ruchu, kształtowanie prawidłowego chwytu narzędzia graficznego, rozwijanie orientacji przestrzennej.
Rysowane wierszyki to zabawa dorosłego z dzieckiem. Potrzebne będą kredki i białe kartki. Rysowane wierszyki stanowią formę relaksu dla dzieci nadpobudliwych, jak również pobudzają dzieci zahamowane. Wierszyki opowiadają o powstaniu kolejnych elementów rysunku. Dziecko rysuje „pod dyktando” wierszyka wypowiadanego przez rodzica. Z czasem dziecko samo będzie potrafiło mówić wierszyk i jednocześnie ilustrować go rysunkiem.
A oto przykłady rysowanych wierszyków:
„Kwiatek”
W środku koło, na nim płatek,
drugi płatek, trzeci płatek, czwarty płatek,
jeszcze kreska i jest kwiatek.
„Motyl”
Narysuję długi odwłok,
przy nim skrzydło, niby obłok.
Jeszcze jedno skrzydło dam,
Główkę, czółka i … motyla mam.
„Osa”
Przyleciała osa, do twojego nosa.
Tu ma główkę, a tu odwłok
cienki w pasie i ma żądło.
Tu dam nóżki, tutaj skrzydła dam.
Żółte oraz czarne pasy, ty pomaluj sam.
„Biedronka”
Kółko przetnij na połówki.
Główka, czułki,
Kropki, nóżki.
Ile kropek masz, biedronko?
Nie wiem ile. Spytaj słonko.
„Słonko”
Duże koło,
pełno kresek, długich, krótkich,
małych, dużych.
Buzia pięknie uśmiechnięta
i słoneczko oczka mruży.
„Chmurka”
Narysuję małą chmurkę
z której spadnie drobny deszczyk.
Narysuję też kałuże:
dwie malutkie i dwie duże.
Przed kałużą pełznie wąż,
który tak powtarza wciąż:
Narysuję....
4.Zapraszamy na lody.
Drodzy rodzice zadbajcie, by w domu były ulubione lody waszej pociechy. Pozwólcie dziecku nałożyć lody do miseczek i udekorować kolorowymi posypkami, owocami, polewą lub bitą śmietaną. Smacznego!
Pozdrawiamy – pani Marzenka i pani Asia!